Όλοι δήθεν...

Αυτό που δυστυχώς παρατηρώ τον τελευταίο καιρό, είναι ότι η πλειονότητα των ανθρώπων έχει χάσει τελείως όμως την ταυτότητά της. Διότι το παν στις μέρες μας είναι να είσαι ''ιν''. Γιατί αν δεν είσαι, αλίμονό σου. Πώς θα σε δεχθουν τα καγκουροαχουσεκομπλεξικοψώνια που μας έχουν ΚΑΤΑΚΛΥΣΕΙ; Είναι δυνατόν να κυκλοφορείς και να μην έχεις μία κουστωδία από αυλοκόλακες να σε ακολουθεί και να σου λέει πόσο τα σπας αυτά που με τίποτα δεν σπάνε; Και αν δεν έχεις το τάδε ζευγάρι παπούτσια, δεν τα έχεις με τα πρώτα τσόλια του σχολείου και αν δεν πηγαίνεις κάθε Σάββατο (και όποτε θες να σκοτώσεις το χρόνο σου) στο τάδε μαγαζί, τότε ΠΩΣ ζεις; Πες μου σε παρακαλώ. Άσε που αν δεν πληροίς όλες αυτές τις σημαντικότατες προϋποθέσεις, έχεις να φας ένα κράξιμο. Και δικάιως, αφού μέσα στους φελλούς ό,τι άλλο δείχνει παράταιρο.

Πόσο παίζει να έχουμε ξεπέσει; Κάνουμε συνέχεια πράγματα για να δει ο/η τάδε και για τον εαυτό μας τίποτα. Και όταν κάποιος δεν μας κάνει για τον οποιονδήποτε λόγο, η λύση είναι μία: να γίνει σαν και μας. Για να μην πω για προσωπική και ολοκληρωμένη άποψη, η οποία κοντεύει να ανακηρυχθεί είδος υπό εξαφάνιση πιο πολύ και από τις θαλάσσιες χελώνες. Αλλά δεν είναι λογικό όταν όλη μας η ζωή περιστρέφεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ και μόνο γύρω από το φραπέ (άντε και φρέντο καπουτσίνο) και το φέισμπουκ; Όταν κανείς δεν ενδιαφέρεται να βελτιώσει ουσιαστικα αυτό που είναι μέσα του, τότε η κατρακύλα έρχεται... (Αν δεν έχει έρθει ακόμα...)

http://myworldinoblivion.blogspot.com/2011_01_01_archive.html
......................................................................................................................................................................