Διάβασα πως:
"Τελευταία επιθυμία του Ανδρέα Βουτσινά, όπως δήλωσε ο γιος του, Μάριος, ήταν η σορός του να αποτεφρωθεί και οι στάχτες να σκορπιστούν στην Επίδαυρο, ώστε, όπως με χιούμορ έλεγε ο αξέχαστος σκηνοθέτης, «οι κακοί ηθοποιοί που πηγαίνουν στον ιερό χώρο της Επιδαύρου να φτερνίζονται»".
Είχα την τύχη να γνωρίσω το μεγάλο δάσκαλο, αλλά ακόμα κι αν γινόταν κανονική κηδεία δε θα παρευρισκόμουν γιατί εκεί θα περίμενε τους εχθρούς του.
Όπως έλεγε κι ο ίδιος "πηγαίνω μόνο στις κηδείες των εχθρών μου για να βεβαιωθώ ότι όντως πέθαναν".
ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΕΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΣ ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΣΟΥ
****
1 σχόλιο:
Αξιόλογο *δείγμα* ζώσης αξίας στην νεκροφάνεια της υπαρκτής πραγματικότητας.
Δημοσίευση σχολίου