Μετά από λίγο μαθαίνεις
την ανεπαίσθητη διαφορά
ανάμεσα στο να κρατάς το χέρι
και να αλυσοδένεις μια ψυχή.
Και μαθαίνεις πως Αγάπη δε σημαίνει στηρίζομαι
Και συντροφικότητα δε σημαίνει ασφάλεια
Και αρχίζεις να μαθαίνεις
πως τα φιλιά δεν είναι συμβόλαια
Και τα δώρα δεν είναι υποσχέσεις
Και αρχίζεις να δέχεσαι τις ήττες σου
με το κεφάλι ψηλά και τα μάτια ορθάνοιχτα
Με τη χάρη μιας γυναίκας
και όχι με τη θλίψη ενός παιδιού
Και μαθαίνεις να φτιάχνεις
όλους τους δρόμους σου στο Σήμερα,
γιατί το έδαφος του Αύριο
είναι πολύ ανασφαλές για σχέδια
…και τα όνειρα πάντα βρίσκουν τον τρόπο
να γκρεμίζονται στη μέση της διαδρομής.
Μετά από λίγο καιρό μαθαίνεις…
Πως ακόμα κι η ζέστη του ήλιου
μπορεί να σου κάνει κακό.
Έτσι φτιάχνεις τον κήπο σου εσύ
Αντί να περιμένεις κάποιον
να σου φέρει λουλούδια
Και μαθαίνεις ότι, αλήθεια, μπορείς να αντέξεις
Και ότι, αλήθεια, έχεις δύναμη
Και ότι, αλήθεια, αξίζεις
Και μαθαίνεις… μαθαίνεις
…με κάθε αντίο μαθαίνεις
Τρίτη 3 Μαρτίου 2009
Χόρχε Λούις Μπόρχες - Μαθαίνεις
Αναρτήθηκε από
Spring
στις
10:57 μ.μ.
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες
ποίηση
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
8 σχόλια:
Καλώς ήρθες ΑΝΟΙΞΗ στα Blogs
Καλώς σας βρήκα
Καλή αρχή αλλά μην κάνετε πολλές αναρτήσεις μαζί για να προλαβαίνουμε να τις ... διαβάσουμε
DON T WORRY BE HAPPY!!!!!
Ελπίζω να αρχίσεις να μαθαίνεις να επικοινωνείς και με τους άλλους blogers στα σχόλια....
Σιγά σιγά μαθαίνω :)
Πολύ όμορφο ποίημα! Μπραβο Βεσνα, σ'ευχαριστουμε!
Να είστε καλά :)
Μακάρι να ήξερα και ποιοι με ευχαριστούν
Δημοσίευση σχολίου