Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

Παι - Δικές μου MνήΜες



Πώς να ξεχάσω τις παρελάσεις που έζησα στα μαθητικά μου χρόνια. Ετοιμαζόμασταν, κανά μήνα πρίν.Συγκεκριμένα, στις 25 Μαρτίου όλο το δημοτικό, ντυνόμασταν αμαλίες και τσολιάδες.
Δεν θα ξεχάσω το οικογενειακό ξενύχτι, εκείνες τις μέρες για να προλάβουμε να φτιάξουμε τις στολές.
Το σπίτι μεταμορφωνόταν σε μοδιστράδικο.
Ολες οι γειτόνισες πηγαινοέρχονταν η μία στο σπίτι της άλλης, για τις πρόβες στις στολές.Οποιας τα χέρια πιάνανε περισσότερο ήταν και η πιό καλοδεχούμενη. Κάποια τραπεζομάντηλα βελούδινα της εποχής, γίνονταν ωραιότατες φούστες και τ΄άσπρα σεντόνια, προίκα της μαμάς, ωραιότατες φουστανέλες.
Ολοι βάζαμε ένα χεράκι για να φτιαχτούν οι στολές.
Πούλιες , χάντρες, συρίτια τα είχα ράψει με τα χεράκια μου, προκειμένου να χω την καλύτερη φορεσιά.

1 σχόλιο:

Αγγελική είπε...

Ακόμα την έχω την στολή της αμαλίας των παιδικών μου χρόνων.
Καλημέρα και καλή λευτεριά στην ιδιότυπη σκλαβιά που μας επέβαλαν!