Για την πρώτη τους πρόβα ανέβηκαν στη σκηνή του Ντίσελντορφ ο Λούκας Γιώρκας και ο Stereo Mike με τους χορευτές τους.
Υπό τις οδηγίες του Κωνσταντίνου Ρήγου είδαμε το πρώτο ζεϊμπέκικο σε γερμανικό έδαφος. Φόντο μπλε με αρχαιοελληνικές κολώνες και κίονες. Το ραπ μεταμορφώθηκε σταδιακά σε αργά 9/8 και ο Λούκας έριξε τη στροφή του, χτύπησε παλαμάκια στους χορευτές και έριξε στο πάτωμα τη βάση του μικροφώνου.
Από τη σκηνή σήμερα το απόγευμα έλειπε το μεγάλο κόκκινο τραπέζι που όλοι ...αγαπήσαμε στον ελληνικό τελικό και από ότι φαίνεται δεν θα ξαναδούμε! Η αισθητική της παρουσίασης του τραγουδιού ήταν σαφώς καλύτερη από αυτή που θυμόμαστε. Μετά την πρώτη πρόβα ζεστάθηκε λίγο η καρδιά μας, ελπίζουμε το ίδιο να συμβεί και στις 10 Μαΐου με τις καρδιές των Ευρωπαίων!
Μετά από λίγο μαθαίνεις την ανεπαίσθητη διαφορά ανάμεσα στο να κρατάς το χέρι και να αλυσοδένεις μια ψυχή.
Και μαθαίνεις πως Αγάπη δε σημαίνει στηρίζομαι Και συντροφικότητα δε σημαίνει ασφάλεια
Και αρχίζεις να μαθαίνεις πως τα φιλιά δεν είναι συμβόλαια Και τα δώρα δεν είναι υποσχέσεις
Και αρχίζεις να δέχεσαι τις ήττες σου με το κεφάλι ψηλά και τα μάτια ορθάνοιχτα Με τη χάρη μιας γυναίκας και όχι με τη θλίψη ενός παιδιού
Και μαθαίνεις να φτιάχνεις όλους τους δρόμους σου στο Σήμερα, γιατί το έδαφος του Αύριο είναι πολύ ανασφαλές για σχέδια …και τα όνειρα πάντα βρίσκουν τον τρόπο να γκρεμίζονται στη μέση της διαδρομής.
Μετά από λίγο καιρό μαθαίνεις… Πως ακόμα κι η ζέστη του ήλιου μπορεί να σου κάνει κακό.
Έτσι φτιάχνεις τον κήπο σου εσύ Αντί να περιμένεις κάποιον να σου φέρει λουλούδια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου