Μια μέρα κουραστική και δύσκολη.. το πιο άσχημο όμως είναι οτι απλά δεν παίρνεις απαντήσεις.... απλά σου λένε.... απλά ..θα κάνετε αυτές και αυτές τις εξετάσεις και ..βλέπουμε.. Αναίσθητοι γιατροί...Και ενώ μπορεί να είναι κάτι σχετικά πράγματι ...απλό εσύ με τη φαντασία και το φόβο της αγάπης που έχεις μέσα σου για όσους νοιάζεσαι τα βλέπεις τεράστια και αγωνιάς..
Έτσι..πάμε για την επόμενη Πέμπτη και Τριπλεξ και Μαγνητικές κι εγώ είμαι πυρ και μανία με τον άνδρα μου και ..( κλείστε τα αυτιά σας) και το ..κ.....τσίγαρο του!!!! Θα κάνω ..μία νύχτα να του μιλήσω ..( άντε 5-6 ώρες..) αν δεν το πάρει απόφαση..θα του κόψω αλάτια και κρεατικά και θα πει λαδερά και Άγιος ο Θεός!!! ( κάτι απο..Λυσιστράτη σκέπτομαι σαν δραστικό μέσον!), θα του τρυπήσω τα λάστιχα για να το πάρει απόφαση να περπατά και λίγο με τα πόδια.. Του τα έψελνα φίλοι μου απο το Ιατρικό κέντρο μέχρι το σπίτι... με άφησε στη πόρτα και μου είπε: -Αύριο θα πάμε εκδρομούλα στη λίμνη!!!!!! και ..εξαφανίστηκε για να μου..περάσει ....λέει...αμ! δεν μου περνά... Τα είπα και ξεθύμανα!
Τίποτα δεν με φοβίζει για τον εαυτό μου..το χειρότερο μπορώ να το δεχθώ γιατί για μένα είμαι έτοιμη για όλα... για όλα, δεν φοβάμαι τίποτα.. μα για ότι αγαπώ...πονάω και αγωνιώ διπλά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου