 |
| πρόσφυγες εγκαταλείπουν την Τραπεζούντα. Έργο του Δημήτριου Βλάχου «Σ'αυτήν τη γη μια Ελλάδα είναι θαμμένη.» |
Η ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου (1916-1923) φέρνει στο νου μας τραγικά και φοβερά γεγονότα. Αμέτρητα θύματα και νεκροί. Ανείπωτα αίσχη και βανδαλισμοί. Εξορίες, κακουχίες, εκτοπισμοί, θάνατοι. Κρίμα και πικρία στην αχαριστία της λήθης των μαζικών σφαγών και αδικημάτων σε βάρος του Ποντιακού Ελληνισμού.
Μνήμη και σεβασμός και τιμή στα αμέτρητα θύματα μας.
Τριακόσιες πενήντα τρεις χιλιάδες εξοντώθηκαν από το επεξεργασμένο σχέδιο γενοκτονίας. Το μεγαλύτερο μέρος γυναίκες και παιδιά. «Ρίζα μ’ Κωστή, ας απόθανα εγώ κι ας εζήνες εσύ, πουλί μ’».
Ο τόπος του Πόντου που γέννησε πολιτισμό, μεταβλήθηκε σε τόπο εγκλημάτων και τόπο γέννησης προσφύγων.
Αποδεκατισμένες οικογένειες φορτώθηκαν τους μπόγους της θυσίας και μετέτρεψαν τον πόνο τους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου