ΤΗΣ ΓΙΩΤΑΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ
Τι γυρεύει μια μάνα έξω από το κουβούκλιο του ευζώνου - φρουρού του άγνωστου στρατιώτη, στην πλατεία Συντάγματος; Και γιατί του μιλάει όταν ξέρει ότι ο ίδιος είναι εγκλωβισμένος στη σιωπή της υπηρεσίας του; Μήπως είναι αυτό το μειονέκτημα της σιωπής ενός ακροατή που επιλέγει η γυναίκα ως πλεονέκτημα για την εξομολόγηση της γκρίζας και θαμπής ζωής που της «φόρεσαν»; Η λύση στο μονόλογο του Βασίλη Κατσικονούρη, «Το μπουφάν της Χάρλεϊ... ή πάλι καλά», σε σκηνοθεσία του Πέτρου Ζούλια, με την Αννα Παναγιωτοπούλου, που ανεβαίνει από τις 26 Μαΐου και για οκτώ παραστάσεις στο θέατρο «Αθήναιον» (Βασ. Ολγας 35, τηλ. 2310/ 832.060).
Με αφορμή τις παραστάσεις, η Αννα Παναγιωτοπούλου μιλάει στον «ΑτΚ» και βάζει κάποιες από τις πινελιές στο πορτρέτο της μητέρας που υποδύεται: «Ο ρόλος αυτός είναι δώρο για κάθε ηθοποιό. Υποδύομαι μια γυναίκα που μιλάει στο γιο της γιατί υποτίθεται ότι πριν στρατευτεί δεν την άκουγε. Αρπαζε το μπουφάν του της Χάρλεϊ κι ορμούσε έξω στο δρόμο, ενώ τώρα δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Μέσα από αυτήν την ιδιότυπη "συνομιλία" περνάει όλη η ζωή της για να φτάσει σε μια συγκονιστική κατάληξη, που είναι και η έκπληξη του έργου. Αφηγείται, λοιπόν, πώς ξεκινώντας από τα καπνοχώραφα της Μακεδονίας στις αρχές της δεκαετίας του '60 ήταν μια κοπέλα που λάτρευε τον Τζέιμς Ντιν και πώς έφυγε με την παρότρυνση και την πίεση του πατέρα να παντρευτεί ένα δημόσιο υπάλληλο στο Ειρηνοδικείο. Δεν είναι μια γυναίκα απόλυτα υγιής πνευματικά και ο Βασίλης Κατσικονούρης την εμπνεύστηκε βλέποντας μια γυναίκα να μιλάει στο φρουρό του άγνωστου στρατιώτη».
read more
http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=75&artid=93558...................................................................................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου