ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΚΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΥΡΟΕΙΔΗ
Πολλοί ηλικιωμένοι μπορεί ενδεχομένως να λαμβάνουν υπερβολική δόση για τα προβλήματα με τον θυρεοειδή τους, αυξάνοντας τον κίνδυνο κατάγματος, προειδοποιούν ερευνητές.Μια συνθετική ορμόνη, η θυροξίνη,
χορηγείται σε ανθρώπους των οποίων ο θυρεοειδής αδένας παράγει λίγη ορμόνη φυσιολογικά.
Ωστόσο, όπως σημειώνουν ερευνητές στο περιοδικό «British Μedical Journal» η μεγάλη ποσότητα αυξάνει τον κίνδυνο κατάγματος και μπορεί να χρειάζεται να μειωθούν οι δόσεις καθώς μεγαλώνουν οι άνθρωποι.
Υπολογίζεται ότι ποσοστό 20% ανθρώπων μεγαλύτερης ηλικίας ακολουθούν σε μακροχρόνια αγωγή για υποθυρεοειδισμό.Οι ασθενείς πρέπει να ελέγχονται τακτικά για να βεβαιώνονται ότι λαμβάνουν τη σωστή δόση αλλά για πολλούς συχνά παραμένει χωρίς μεταβολή και στην τρίτη ηλικία.
Αυτό μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους να εμφανίσουν το αντίθετο αποτέλεσμα, έναν θυρεοειδή που υπερλειτουργεί, λόγω του υψηλού επιπέδου θυροξίνης, που μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καταγμάτων, ιδιαίτερα σε ηλικιωμένες γυναίκες.
Στην έρευνα, επιστήμονες από το Women's College Research Institute, στο Τορόντο, εξέτασαν 213.500 ανθρώπους, ηλικίας 70 ετών και άνω, που έλαβαν τουλάχιστον μια συνταγή για λεβοθυροξίνη-τη συνθετική μορφή της θυροξίνης-μεταξύ του 2002 και 2007.
Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε ανθρώπους που λάμβαναν το φάρμακο, σε όσους το διέκοψαν μεταξύ 15 και 180 ημέρες πριν την έρευνα και σε όσους το είχαν διακόψει περισσότερες από 180 μέρες.Ποσοστό 10% περίπου, 22236 άνθρωποι, υπέστησαν τουλάχιστον ένα κάταγμα κατά τη διάρκεια της έρευνας.
Όσοι λάμβαναν θυροξίνη ή την είχαν διακόψει πρόσφατα αντιμετώπιζαν σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο κατάγματος.Η επικεφαλής της έρευνας, Dr Lorraine Lipscombe, δήλωσε ότι η έρευνα υποδεικνύει να παρακολουθούνται πιο στενά τα επίπεδα του φαρμάκου στο συγκεκριμένο ευπαθή πληθυσμό.
Στο ίδιο περιοδικό, ο Καθηγητής Graham Leese του Πανεπιστημίου Ninewells στη Dundee, δήλωσε ότι το ιδανικό επίπεδο θυροξίνης ενδεχομένως μπορεί να ποικίλει ανάλογα με την ηλικία και να είναι εξαιρετικά χαμηλό σε ηλικιωμένους.
Πριν 120 χρόνια είχε περιγραφεί για πρώτη φορά η επίδραση της υπερβολικής ορμόνης του θυρεοειδούς στα οστά, αλλά οι έρευνες στον τομέα χρειάζονται χρηματοδότηση, δήλωσε.
iatronet